Δευτέρα απόγευμα, κρεβατάκι, σοκολάτα ζεστή και netflix. Και ξαφνικά πέφτω πάνω στην ταινία «Inside Man (Ο υποκινητής)». Από τα πρώτα λεπτά καταλαβαίνω ότι αυτήν την πλοκή κάπου την έχω ξαναδεί και θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοώ:
Γράφει η Λυδία Κοκκινά
Υπόθεση: Μια συμμορία επιτίθεται σε τράπεζα της Νέας Υόρκης και παίρνει ομήρους υπαλλήλους και πελάτες. Κι ενώ ο ντετέκτιβ Φρέιζερ, που αναλαμβάνει την υπόθεση, προσπαθεί να ανακαλύψει ποια είναι τα πραγματικά κίνητρα των απαγωγέων, η Μαντλίν, εκπρόσωπος των συμφερόντων του ιδιοκτήτη της Τράπεζας, διαπραγματεύεται με τον αρχηγό των ληστών για να μην αποκαλυφθεί το περιεχόμενο μιας θυρίδας.
Πρόκειται για μια ταινία του 2006, σκηνοθετημένη από τον Σπαικ Λι, που έχει πολλά κοινά στοιχεία με την ισπανική σειρά La Casa De Papel, με σπουδαιότερο το ντύσιμο. Οι ληστές και οι όμηροι φορούν ομοιόμορφες φόρμες και κουκούλες για να μην τους ξεχωρίζουν κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της ληστείας οι αστυνομικοί.
Άλλες ομοιότητες που μπορούμε να διακρίνουμε είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις οι ληστές απολάμβαναν κοινωνικής αποδοχής και ότι κύριος στόχος τους δεν ήταν τα αποθέματα του χρηματοκιβωτίου. Συνεχίζοντας, στην ταινία «Ο Υποκινητής» οι ληστές τοποθετούν κοριό στη βαλίτσα ενός αστυνομικού και έτσι γνωρίζουν κάθε τους κίνηση, έτσι και στο La Casa De Papel, με τον κοριό που έβαλαν στα γυαλιά του Angel (αστυνομικός). Το τέλος και στις δυο περιπτώσεις είναι κοινό. Γλιτώνουν οι εισβολείς στις δύο τράπεζες αντίστοιχα.
Οι ομοιότητες είναι ακόμα περισσότερες, με τις παραπάνω να είναι οι πιο τρανταχτές. Μόλις δείτε τόσο την ταινία όσο και τη σειρά (αν ακόμα δεν το έχετε κάνει) θα αντιληφθείτε τα όσα γράφονται. Μήπως, από την εν λόγω ταινία εμπνεύστηκαν οι δημιουργοί μίας από τις πιο πολυσυζητημένης σειράς παγκοσμίως;
Δείτε το trailer της ταινίας:
