Το ντοκιμαντέρ – ταινία «Τα Ντεσιμπέλ του Λευκού Πύργου» που προβλήθηκε στο AGORA Doc Market, σε συγκεκριμένη δημοσιογραφική προβολή, που φιλοξένησε το φετινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι ένα ανεξάρτητο μεν, μεγαλεπήβολο δε εγχείρημα που χαρτογραφεί καλλιτέχνες, στέκια, δισκάδικα και συναυλίες των τελευταίων 40 ετών και αναζητά τις βαθύτερες αιτίες που τροφοδοτούν τη σκηνή της Θεσσαλονίκης.
Γράφει η Ασημίνα Τούνα
Είναι τόσο σπουδαία και πλούσια η μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης τις τελευταίες δεκαετίες, που ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο σε αυτήν το αξίζει και με το παραπάνω. Μη σας πω πως θα άξιζε και ταινία. Μη σας πω και ολόκληρη σειρά (στο Netflix) πολλών επεισοδίων. Το τόλμησε, λοιπόν, ο Δήμος Βοσινάκης. Δεν έφτιαξε σειρά ή ταινία, οκ, αλλά ντοκιμαντέρ. Και το ονόμασε, εμπνευσμένα, «Τα Ντεσιμπέλ του Λευκού Πύργου»!
Είστε έτοιμοι για ένα ταξίδι στην πολυσύνθετη και πολυδιάστατη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης; Ετοιμαστείτε για μια συναρπαστική εμπειρία με το ανεξάρτητο και μεγαλεπήβολο ντοκιμαντέρ που καταγράφει καλλιτέχνες, στέκια, δισκάδικα και συναυλίες των τελευταίων 40 ετών!
«Τα Ντεσιμπέλ του Λευκού Πύργου» είναι ένα ντοκιμαντέρ του συγγραφέα – σκηνοθέτη Δήμου Βοσινάκη αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στις μουσικές της Θεσσαλονίκης. Μία ιδέα που προέκυψε το καλοκαίρι του 2022 και αφορά τους ήχους της πόλης που προδίδουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της. Στο μικροσκόπιο αυτού του εγχειρήματος μπαίνουν το ρεμπέτικο, το ροκ, το πανκ, το μέταλ, η ηλεκτρονική μουσική και η ραπ σκηνή.
Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ ξεκίνησαν τον Σεπτέμβρη του 2022. Ο πρώτος άνθρωπος που προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει στην υλοποίηση του project ήταν ο Γιάννης Χατζόπουλος. Στην πορεία, το team μεγάλωσε και με την πολύτιμη συνδρομή του Άγγελου Ασλανίδη και του Αλέξανδρου Λιτσαρδάκη.
Για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ έχουν πραγματοποιηθεί τουλάχιστον 45 συνεντεύξεις με μουσικούς, συγκροτήματα, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, μουσικολόγους, διοργανωτές συναυλιών, ιδιοκτήτες δισκοπωλείων και νυκτερινών μαγαζιών σε διάφορους χώρους.
Στο επίκεντρο του ντοκιμαντέρ βρίσκονται τα μουσικά πρόσωπα της Θεσσαλονίκης. Θα παρακολουθήσουμε συνεντεύξεις με μουσικούς, συγκροτήματα, διοργανωτές συναυλιών, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, ιδιοκτήτες μαγαζιών και δισκάδικων που έχουν στιγματίσει την σαλονικιώτικη σκηνή. Κάποιοι εξ αυτών είναι οι Αλέκος Κανταρτζής (Γκούλαγκ), Απόστολος Δαδάτσης (Εκτός Ελέγχου), Μάριος Ηλιόπουλος (Exhumation, Nightrage), Νίκος Μπιτζένης (Mikro), Λαμπρινή Γρηγοριάδου (Million Hollers, Bone Rave, 100°C), Οι Αγγελοι του Τσιτσάνη, Ηλίας Ζάικος (Blues Wire), Concrete Bastards, Αντωνία Μάγιατζη, ΛΕΞ, Βίκτωρ Μοσχόπουλος (Πίσσα και Πούπουλα), ΤΖΑΜΑΛ, Κώστας Καπετανάκης (The Frantic Five), ParanoiR, Νίκος Βουλανάς, Γιαγκίνηδες, 12ος Πίθηκος, Πέτρος Αντωνιάδης (Petroza), Ασκληπιός Ζαμπέτας (Mushrooms, Τρύπες, Seahorse) και Γιάννης Αγγελάκας.
Φυσικά, αναφέρονται συχνά και καλλιτέχνες που δεν μιλούν στην κάμερα όπως ο Παύλος Παυλίδης, ο Γιάννης Νάστας των Xaxakes, ο Σαλβαδόρ των Μωρών στη Φωτιά αλλά και άλλοι καλλιτέχνες που δεν υπάρχουν πια στο καλλιτεχνικό στερέωμα όπως ο Νίκος Παπάζογλου, οι Πίσσα και Πούπουλα, οι Μωβ, οι Γκρόβερ κ.α.
Επιθυμία του δημιουργού είναι να ταξιδέψει το ντοκιμαντέρ σε εγχώρια και ξένα φεστιβάλ και στη συνέχεια να «ανέβει» στο ίντερνετ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πλούσια μουσική παράδοση της Θεσσαλονίκης είναι η αλύγιστη ψυχή της παλιάς πόλης που έχει καταφέρει να επιβιώσει στο σήμερα.
Ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος της ιστορίας του ελληνικού ροκ, εξελίχθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι μόνον οι Τρύπες και τα Ξύλινα Σπαθιά που αναδείχτηκαν εκεί, ή τα πολύ αξιόλογα συγκροτήματα που σήμερα έχουν έδρα τους την συμπρωτεύουσα, την «Νύφη του Θερμαϊκού» όπως την ονόμασε ο λαός, και «Ξελογιάστρα», όπως την ονόμασε σε ένα ωραίο τραγούδι του, ο θεσσαλονικιός Γιάννης Μηλιώκας. Πολλά από τα τραγούδια του Big Bang του ελληνικού ροκ, γράφτηκαν από τα πρώτα συγκροτήματα της πόλης.
Η Θεσσαλονίκη ζει μέσα από τους ήχους της και τα ντεσιμπέλ του Λευκού Πύργου απλώνονται μέσω του Θερμαϊκού Κόλπου στην υπόλοιπη Ελλάδα και όλο τον κόσμο. Με DIY αισθητική, το ντοκιμαντέρ χαράζει την πορεία του παρασκηνίου στη συμπρωτεύουσα, τα όσα συνέβαιναν πέρα από τα φώτα και τις οθόνες. Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στο ρεμπέτικο, το ροκ, το πανκ, το μέταλ, το χιπ χοπ και την ηλεκτρονική μουσική.
Η μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης
Οι περισσότεροι μουσικοί και καλλιτέχνες διαχρονικά δε δέχονται τον όρο «σκηνή της Θεσσαλονίκης», ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες που το πράγμα έμοιαζε να έχει κοπάσει. Κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η πόλη με το… ένδοξο παρελθόν, συνεχίζει να «γεννά» ιδέες στον χώρο της μουσικής.
Μουσικοί, οι οποίοι χωρίς πληρωμένες διαφημίσεις ή στήριξη από τα ΜΜΕ και τις μεγάλες δισκογραφικές (αν υπάρχουν κι αυτές στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια) γεμίζουν στάδια και αρένες με κοινό που τραγουδά τους στίχους, αλλά και γκρουπ που ακολουθούν επί χρόνια τη δική τους δημιουργική πορεία, όπως αυτά την ορίζουν και ας μη φτάνουν ποτέ σε αυτό που αποκαλούμε «ευρύ κοινό».
Ξεκάθαρα, μια σκηνή δεν μπορεί να σταθεί μόνη της. Αυτό το γνωρίζουν καλά όσοι έχουν ανά καιρούς καταπιαστεί με τις πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Μια σκηνή απαρτίζεται από καλλιτέχνες, παραγωγούς, τεχνικούς, ιδιοκτήτες bar και club, event manager, ιδιοκτήτες δισκοπωλείων, βιβλιοπωλείων και κινηματογράφων και φυσικά από χιλιάδες ακολούθους που κάνουν τα πάντα για να γίνουν μέρος μιας ιστορίας όταν αυτή τους εκφράζει ως το μεδούλι. Το τραπέζι είναι μεγάλο και χωράει τους πάντες και εν τέλει τα είδη μουσικής πολύ περισσότερο μοιάζουν μεταξύ τους παρά διαφέρουν. Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους συνδαιτυμόνες.
Η Θεσσαλονίκη ούτε θέλει, ούτε μπορεί να γίνει Αθήνα. Έχει τη δική της κουλτούρα και διαφορετικά γεωγραφικά, πληθυσμιακά και ιστορικά δεδομένα. Έχει κάτι πολύ ξεχωριστό, με τη θετική και την αρνητική έννοια.
Ενώ δεν παύει να είναι ένα μεγάλο αστικό κέντρο, με πολλά βαλκανικά γνωρίσματα, όπου λάμβαναν πάντα μέρος ατελειώτες ζυμώσεις, που οδηγούσαν στην εμφάνιση καινοτόμων ρευμάτων, δε λείπει ποτέ η αύρα του μικροαστισμού από την πλειοψηφία. Όπως ισχυρίζονται και οι ίδιοι, παρά τον συντηρητισμό της πόλης και τη νοοτροπία χωριού (με την αρνητική έννοια), υπήρχε πάντοτε μια ροπή από διάφορες μειοψηφίες προς το πρωτοποριακό και το περιθωριακό. Ο καθένας από αυτούς, όμως, έχει βάλει το δικό του πετραδάκι στο πολιτιστικό άγαλμα που έχει κτιστεί εκεί. Αυτό το άγαλμα, ακόμα και αν φθείρεται κάποιες φορές, ξαναφτιάχνεται και παραμένει αγέρωχο. Φαίνεται πως το μονοπάτι που βάδισαν κάποιοι πριν από πολλά χρόνια, συνεχίζει να έχει ταξιδευτές. Έχει κτιστεί ένας γερός πυλώνας όπου βρίσκουν στήριγμα πολλοί νεοσύλλεκτοι και θα βρίσκουν πάντα.
Πρώτη πανελλήνια προβολή στο In-Edit Festival
Οι συντελεστές του ντοκιμαντέρ «Τα ντεσιμπέλ της Θεσσαλονίκης»
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Δήμος Βοσινάκης
Μοντάζ: Άγγελος Ασλανίδης
Drone: Γιάννης Χατζόπουλος
Μουσική: Βασίλης Γιαννούλης διασκευάζει την εισαγωγή από το τραγούδι «Δύο δευτερόλεπτα» των Πίσσα και Πούπουλα
Εμφανίζονται οι καλλιτέχνες (με σειρά εμφάνισης): Λαμπρινή Γρηγοριάδου Ηλίας Ζάικος ΛΕΞ ΤΖΑΜΑΛ 12ος Πίθηκος Απόστολος Δαδάτσης Γιάννης Αγγελάκας
