Ανοιχτά παράθυρα με ξύλινα πατζούρια, κλειδιά πάνω στις πόρτες, αυλές γεμάτες λουλούδια και έπιπλα φερ φορζέ, γάτες να τριγυρνάν στα πλακόστρωτα δρομάκια και άνθρωποι να ανταλλάσσουν καλημέρες από τα μπαλκόνια. Σε αυτήν την πολύχρωμη, βγαλμένη από τα παραμύθια, γειτονιά της Θεσσαλονίκης διατηρείται ζωντανή η Θεσσαλονίκη του παρελθόντος.
Κείμενο/Φωτογραφίες: Λυδία Κοκκινά
Ο οικισμός Ουζιέλ χτίστηκε το 1925 από τον εργολάβο Ουζιέλ, σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ζακ Μοσέ. Ο Ουζιέλ ήταν ένας από τους μετόχους της εταιρίας τροχιοδρόμων και εφόσον η αποθήκη οχημάτων (depot) της εταιρίας βρισκόταν στο ακριβώς επόμενο τετράγωνο, δημιούργησε οικισμό για να στεγαστούν εκεί οι υπάλληλοι του τραμ. Ωστόσο, παρά την αρχική πρόθεση, τελικά τα σπίτια πουλήθηκαν σε ιδιώτες και όχι απαραίτητα σε υπαλλήλους τραμ. Από το 1984 έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός. Οι περισσότερες από τις κατοικίες του οικισμού διατηρούνται σήμερα σε άριστη κατάσταση και οι όποιες παρεμβάσεις γίνονται, συμβαδίζουν με την λεπτότητα της ήδη υπάρχουσας αρχιτεκτονικής. Ωστόσο, υπάρχουν και κάποια ακατοίκητα, αφημένα στη φθορά του χρόνου.
Το συγκρότημα αποτελείται από 28 μονοκατοικίες πανομοιότυπης αρχιτεκτονικής. Αποτελούνται από υπερυψωμένο υπόγειο και υπερυψωμένο ισόγειο. Χαρακτηριστικό των κτιρίων αποτελούν τα ξύλινα κουφώματα, τα ξύλινα φουρούσια και τα διακοσμητικά κάτω από την κεραμοσκεπή, αλλά και γύρω από κουφώματα. Βρίσκεται στην περιοχή Ντεπώ, στην έκταση που περικλείεται από τις οδούς Γεωργίου Παπανδρέου, Δημητρακοπούλου, Χαιρώνειας.
Το μέρος είναι από τα πιο πολυφωτογραφημένα της πόλης, με τους κατοίκους να έχουν συνηθίσει τα μάτια των ενθουσιασμένων επισκεπτών πάνω τους.
