Μια απρόσμενη αλλά απολαυστική συνάντηση μιας παρέας.
Τα απογεύματα του καλοκαιριού σε μια πόλη που έχει θάλασσα ταυτίζονται με διαδρομές που σε οδηγούν σ’ αυτή, να απολαύσεις τη λιακάδα, να χαλαρώσεις και να ξεφύγεις από το πρόγραμμα της υπόλοιπης ημέρας.
Αποφασίσαμε, λοιπόν, με δύο φίλους αμέσως μετά το γραφείο να βρεθούμε για μια βόλτα στα ανατολικά. Στη μαρίνα της Καλαμαριάς δίπλα στα ιστιοπλοϊκά και τα ψαροκάικα συναντάς πολύ κόσμο τα απογεύματα, που κάνει βόλτα, γυμναστική, πικ νικ. Η «easy» πλευρά του καλοκαιριού στην πόλη.
Το περπάτημα και τη χαλαρή μας συζήτηση διέκοψε ο ήχος του κινητού. «Ας μην είναι για δουλειά», ήταν η πρώτη αντίδραση. «Ναι, κάνουμε βόλτα. Γιατί δεν κατεβαίνετε κι εσείς;», αυτή ήταν η συνέχεια. Όχι μόνο δεν ήταν για δουλειά αλλά η παρέα θα μεγάλωνε. Τότε μας ήρθε μια ιδέα. Λίγο πιο δίπλα από τη μαρίνα υπάρχει μία άλλη διαδρομή δίπλα στη θάλασσα. Ένα δρομάκι μπροστά από τις γνωστές ψαροταβέρνες οδηγεί σ’ έναν μικρό όρμο, πολύ ήσυχο, με μικρές βάρκες, ένα εκκλησάκι και ένα κιόσκι. Αυτό ήταν. Θα συναντιόμασταν εκεί με τους υπόλοιπους. «Και γιατί δεν πίνουμε κι ένα ουζάκι;». Καλοκαίρι και ουζάκι πάνε παρέα.
Ευτυχώς στην Ελλάδα, παντού υπάρχει κοντά ένα μικρό παντοπωλείο και έτσι στη στιγμή οργανώσαμε ένα διαφορετικό πικ νικ. Ένα μπουκάλι Ούζο Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου, χταποδάκι, σαρδελίτσες, λίγες ντοματούλες και ήμασταν έτοιμοι. Μια βάρκα έγινε το «τραπέζι» μας, η παρέα μαζεύτηκε και μόλις είδαν τι είχαμε ετοιμάσει, τα χαμόγελα πολλαπλασιάστηκαν. Οι γεύσεις των θαλασσινών μαζί με τα αρώματα του εξαιρετικού Ούζου Πλωμαρίου και το σκηνικό από τις βάρκες και τα δίχτυα των ψαράδων μας ταξίδευε στην ουσία του ελληνικού καλοκαιριού. Είχαμε αφήσει την καθημερινότητα πίσω μας. Ένα «στην υγειά μας» ήταν αρκετό για να αλλάξει η διάθεσή μας. Βλέπαμε τη θάλασσα, απολαμβάναμε τον ήλιο και συζητούσαμε για διακοπές. Προορισμοί, έντονες εικόνες, αναμνήσεις έπεσαν στον τραπέζι. Ένα διαφορετικό brainstorming.
Στην υγειά μας, λοιπόν, και στα επόμενα ραντεβού μας στον ήλιο. Ξέρετε αυτά που δεν αργούμε και δεν ακυρώνουμε ποτέ. Άλλωστε όταν έχει ήλιο, έχει Πλωμάρι.
