Γράφει η Γωγώ Πελέκα
Θυμάμαι χαρακτηριστικά εκείνα τα Κυριακάτικα μεσημέρια που τρώγαμε οικογενειακώς και αφού τελειώναμε το φαγητό μας παρακολουθούσαμε τηλεόραση. Φυσικά κάθε Κυριακή υπήρχε μια διαμάχη για το ποιος θα έχει στα χέρια του το τηλεκοντρόλ. Αν είχες τη τύχη με το μέρος σου ήσουν αυτός που αποφάσιζε τι θα παρακολουθήσετε. Thank god, η πιο γρήγορη εκείνα τα μεσημέρια ήταν η μεγάλη μου αδερφή που ήταν φανατική της σειράς “Friends”.
Τότε ήμουν μικρή, δεν καταλάβαινα και πολλά από τα αστεία της σειράς. Στη πορεία όμως έγινα μια από τις μεγαλύτερες φαν τους. Δεν υπήρξε Σαββατοκύριακο που δε παρακολουθούσα τη σειρά. Και τώρα που έχουμε αγκαλιάσει το Netflix σαν παιδί μας, καταλαβαίνετε. Κάθε μεσημέρι ένα επεισόδιο επιβάλλεται.
Ωπα, ωπα! Μιλάω τόση ώρα για μια σειρά που ίσως δε γνωρίζεις καλά καλά εσύ που διαβάζεις τώρα αυτό το άρθρο. Ως σωστή Millenial δε θα κάνω spoil (νομίζω είμαστε η γενιά που δε γουστάρει μια το σποιλ ε;), αλλά σε προκαλώ να ξεκινήσεις αυτή τη σειρά. Δεν είναι μια από εκείνες που θα δεις 6 άτομα να κλαίνε για τα γκομενικά τους ή που παντρεύτηκε ο πρώην και έχουμε μια σεζον να κλαίμε τον μακαρίτη. Όχι.
Εδώ όμως δε θα σου σχολιάσω τη σειρά και ούτε θα επιχειρηματολογήσω για να τη ξεκινήσιες. Απλά θα σημειώσουμε κάποιες από τις πιο επικές στιγμές τους!
Σε εκείνο το επεισόδιο που ο Ρος αποφασίζει να αγοράσει καινούριο καναπέ αλλά δεν θέλει να πληρώσει τα εξτρα χρήματα για τη μεταφορά του και ζητάει τη βοήθεια των φίλων του.
Ο θεαματικός Ρος χτυπά ξανά, σε αυτό το επεισόδιο που θέλει να κάνει σολάριουμ, αλλά δυστυχώς κάτι πήγε στραβά.
Στο επεισόδιο όπου ο Ρος και η Ρέιτσελ είχαν πιει λίγο παραπάνω!
Tο αγαπημένο “νούμερο” από τα αδέρφια Γκέλερ.
Εδώ οι Φοίβη ανακαλύπτει ένα από τα μυστικά της παρέας (δε πρόκειται να πω).
O ορισμός του χιούμορ είναι ο Τσαντλερ.
Η Μόνικα και τα αξέχαστα ράστα της.
Ο αξεπέραστος αυθορμητισμός της Φοίβη.
…και το σαρκαστικό γέλιο της
H ατάκα του Τζοι που έχει σταματήσει καυγάδες μεταξύ φίλων.
Το αξέχαστο σε όλους μας…
Και μια από τις όχι τόσο καλές στιγμές, ίσως στενάχωρες θα έλεγα. Όταν αυτό το διαμέρισμά ήταν κενό…
