Πολλές φορές όταν ζεις σε μια μεγαλούπολη έρχονται εκείνες οι στιγμές που θέλεις να αποδράσεις για λίγο από τη φασαρία της πόλης, να αλλάξεις παραστάσεις, να βρεις ένα ήσυχο τοπίο και να χαθείς μέσα του. Ένα τέτοιο μέρος στη Θεσσαλονίκη είναι η Άνω Πόλη– παλαιότερα Πάνω Πόλη και Μπαϊρι– το δικό μου «αστικό» νησί με τα στενά λιθόστρωτα δρομάκια, την καταπληκτική πανοραμική θέα της πόλης και της θάλασσας, το μαγικό ηλιοβασίλεμα και τα παραδοσιακά καφενεδάκια και τις ταβέρνες. Η Άνω Πόλη είναι προσβάσιμη είτε με τα πόδια, αν σας αρέσει το περπάτημα, είτε με λεωφορείο (Νο 22 και Νο 23).
Η ρυμοτομία στην περιοχή της Άνω Πόλης ουδεμία σχέση έχει με το υπόλοιπο κέντρο, γιατί γλύτωσε από την πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεψε ολοσχερώς τη Θεσσαλονίκη. Από το 1979 έχει ανακηρυχθεί από την πολιτεία ως παραδοσιακός οικισμός.
Γράφει και φωτογραφίζει η Λυδία Κοκκινά
Ξεκινήστε με μια βόλτα στα φιδογυριστά στενάκια της και θαυμάστε τα μικρά όμορφα οθωμανικής αρχιτεκτονικής σπίτια, τις ολάνθιστες αυλές, τα γκράφιτι που κρύβουν τη δική τους ιστορία, τα παρκάκια, παίξτε με τις φιλήσυχες γατούλες και ανταποδώστε τον εγκάρδιο χαιρετισμό των κατοίκων.
Στον δρόμο σας θα συναντήσετε και μικρά καφενεδάκια, απ’ όπου μπορείτε να πάρετε έναν καφέ ή έναν χυμό στο χέρι, για περισσότερη ενέργεια!
Σε μια από τις βόλτες μου μού έκανε εντύπωση το σπιτάκι ενός κυρίου, ο οποίος απέναντι από το σπίτι του, που είναι μια ακατοίκητη αλάνα, έχει δημιουργήσει με τα χέρια του όμορφες κατασκευές, για να του φτιάχνουν το κέφι, όπως μου είπε, όταν ανοίγει την πόρτα του ή όταν κοιτάει από το παράθυρό του. Το βράδυ είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές, καθώς φωτίζονται με λαμπάκια!
Κάντε μια στάση στους Κήπους του Πασά, μια αστική όαση πρασίνου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά των ανατολικών τειχών, στην πρόσφατα αναδιαμορφωμένη ανηφόρα της οδού Κάστρων, που οδηγεί στην Άνω Πόλη. Ψηλά δέντρα, λουλούδια και μια εντυπωσιακή αρχιτεκτονική που παραπέμπει στην αρχιτεκτονική του πάρκου Γκουέλ στη Βαρκελώνη, το οποίο επιμελήθηκε ο γνωστός αρχιτέκτονας Γκαουντί.
Εάν οι δυνάμεις σας το επιτρέπουν, μπορείτε να ανέβετε στο Επταπύργιο. Υπάρχει μια ταμπέλα που θα σας καθοδηγήσει μέσα από τα στενά ή το πέρασμα από τον αύλειο χώρο. Η είσοδος στον χώρο είναι δωρεάν. Το Φρούριο του Επταπυργίου, γνωστό και με την οθωμανική ονομασία Γεντί Κουλέ (Yedi Kule), βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο των τειχών της Θεσσαλονίκης, εντός της Ακρόπολης. Γύρω στο 1890 το μνημείο χρησιμοποιήθηκε ως ανδρικές, γυναικείες και στρατιωτικές φυλακές.
Σημειώστε να επισκεφτείτε τις παρακάτω γειτονιές: Το Τσινάρι με τα πολλά παραδοσιακά τσιπουράδικα και μεζεδοπωλεία, το Κουλέ καφέ δίπλα στην “γειτονιά των χριστιανών” στη μονή Βλατάδων, και την περιοχή του Αγίου Νικολάου Ορφανού, Αγίας Αικατερίνης, την Ακρόπολη, το Διοικητήριο, την Κόκκινη Βρύση, την Καλλιθέα και τα Δυτικά τείχη. Σε αυτές τις περιοχές θα δείτε σπίτια που έχουν ανακηρυχθεί διατηρητέα από το Υπουργείο Πολιτισμού!
Για την Άνω Πόλη έχω να πω τόσα πολλά, που δεν χωράνε σε ένα μόνο άρθρο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όποια στιγμή της ημέρας την επισκεφτώ, εκείνη μου προσφέρει απλόχερα τη γαλήνη, την ηρεμία, την ομορφιά που πάντα αποζητώ στην καθημερινότητά μου.
