Έξι προορισμοί στη Βόρεια Έλλαδα για φθινοπωρινές εκδρομές αποκαλύπτουν τις ομορφιές τους

Φθινόπωρο. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι για να ερμηνεύσεις αυτή την εποχή. Αρώματα, χρώματα, εικόνες, αισθήσεις, ταξίδια. Ναι, ίσως η τελευταία λέξη είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να περιγράψεις το φθινόπωρο.

Αν επιθυμείς να κάνεις ένα διάλλειμα από τη φρενίτιδα της καθημερινότητας και να προγραμματίσεις μια εξόρμηση, τότε δες παρακάτω ποιες είναι οι κορυφαίες επιλογές που μπορείς να κάνεις αυτή την εποχή.

Γράφει η Ασημίνα Τούνα

Ξεκινάμε με μια παραδοχή: λατρεύουμε τις εκδρομές των αρχών του φθινοπώρου με τις ήπιες θερμοκρασίες και τη λιγότερη πολυκοσμία που φέρνει το τέλος του καλοκαιριού. Αυτήν την εποχή, ο καιρός στην Ελλάδα συνθέτει το ειδυλλιακότερο σκηνικό για διακοπές. Τα τοπία γλυκαίνουν από τον φθινοπωρινό ήλιο, οι θάλασσες παραμένουν ζεστές για κολύμπι, τα θέρετρα γαληνεύουν από κόσμο και η γη χαρίζει τους πλέον πολύτιμους καρπούς της: το λάδι και το σταφύλι.

Τα χρώματα, η βροχή, ακόμα και η μυρωδιά του χώματος είναι εδώ για να μας θυμίζουν πως η επαφή με τη φύση μπορεί να λειτουργήσει ως διαφυγή από τις σκοτούρες των δύσκολων καιρών που ζούμε. Από αποδράσεις του Σαββατοκύριακου, μέχρι ολιγοήμερες διακοπές, οι επιλογές μας ανά την Ελλάδα είναι αμέτρητες.

Εμείς διαλέξαμε μερικές ξεχωριστές προτάσεις για μέρη που το φθινόπωρο φορούν τα καλά τους και ετοιμάζονται να μας υποδεχτούν και να μας αποκαλύψουν τις καλά κρυμμένες ομορφιές τους. Η ορεινή Ελλάδα μας εξιτάρει και μας καλεί να την ανακαλύψουμε ξανά και ξανά!

Παλαιός Παντελεήμονας, Πιερία

Στην πιερική πλευρά του βουνού των θεών, αυτή που κοιτάζει προς το Αιγαίο, «σκαρφαλωμένο» στις πλαγιές του Ολύμπου, υπάρχει ένα χωριό, που ανήκει στην «χρυσή» λίστα των χαρακτηρισμένων ως παραδοσιακών διατηρητέων οικισμών.

Χάρη στην ειδυλλιακή του τοποθεσία, ο Παλαιός Παντελεήμονας είναι ένα από τα ομορφότερα «μπαλκόνια» της Πιερίας, που χαρίζει μαγική θέα προς τον Θερμαϊκό, αλλά και τις ακτές της πόλης.

Το χωριό αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα παραδοσιακής μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής της βορείου Ελλάδας. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο οικισμός ξεκίνησε να ερημώνει, όταν οι κάτοικοι ξεκίνησαν να μετακομίζουν μαζικά προς τον μεγαλύτερο οικισμό του Νέου Παντελεήμονα. Ίσως αυτό να συντέλεσε καθοριστικά στο να καταφέρει ο οικισμός να διατηρήσει αναλλοίωτο το τοπικό χρώμα και την αυθεντικότητά του.

Μερικές δεκαετίες αργότερα και συγκεκριμένα γύρω στο 1980, ο οικισμός αναπαλαιώθηκε και η ζωή επέστρεψε στον Παλαιό Παντελεήμονα, που ανέπτυξε με ταχείς ρυθμούς έντονη τουριστική κίνηση.

Το μικρό χωριό με τον αυθεντικό μακεδονικό χαρακτήρα, ο Παλαιός Παντελεήμονας αποτελείται από γραφικά σοκάκια, που οδηγούν προς τον «πέτρινο κόσμο» του οικισμού: Μία πέτρινη πλατεία, περιτριγυρισμένη από τα παραδοσιακά σπίτια του χωριού, κι αυτά χτισμένα με πέτρα. Η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, με την παλιά εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και το παλιό σχολείο είναι το σημείο όπου συγκεντρώνεται ο περισσότερος κόσμος που επιθυμεί να απολαύσει τη θέα και να γευματίσει στις πολλές παραδοσιακές ταβέρνες.

Μία βόλτα στα σοκάκια του Παλαιού Παντελεήμονα θα σας φέρει γρήγορα μπροστά σε παραδοσιακά εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας, καταστήματα με σουβενίρ, είδη λαϊκής τέχνης, διακοσμητικά, δώρα και κοσμήματα.

Βγαίνοντας από τα στενά όρια του οικισμού, θα έρθετε… αντιμέτωποι με το πυκνό, γεμάτο καστανιές και οξιές, δάσος που αγκαλιάζει τον Παλαιό Παντελεήμονα. Η εκτενής δασική έκταση αποτελεί ιδανική τοποθεσία για πεζοπορίες, διαδρομές με ποδήλατα βουνού, αλλά και βόλτες με 4×4.

Αν έρθετε ως εδώ, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβετε στο πρόγραμμά σας μία επίσκεψη στο γειτονικό Λιτόχωρο. Από εκεί, άλλωστε, μπορείτε να ξεκινήσετε τις εξερευνήσεις στα μονοπάτια του περίφημου βουνού των θεών, του Ολύμπου, εξερεύνηση που αποτελεί μία μοναδική εμπειρία ζωής.

Εγκαταλειμμένα σπίτια ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής και αρχοντικά αναπαλαιώνονται συνεχώς και μετατρέπονται σε κατοικίες, αλλά και ξενώνες, οπότε σίγουρα θα βρείτε ένα ειδυλλιακό κατάλυμα για να διανυκτερεύσετε.

Στα παραδοσιακά ταβερνάκια του οικισμού, μπορείτε να δοκιμάσετε αυθεντικές βουνίσιες συνταγές, σερβιρισμένες με τοπικής παραγωγής τσίπουρο.

Παρανέστι, Δράμα

Το Παρανέστι είναι ένα πεδινό χωριό της περιοχής της Δράμας και αποτελεί το τελευταίο σημείο όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί εφόδια για την εξόρμηση του στην ευρύτερη περιοχή.

Το μέρος αποτελεί πόλο έλξης για φυσιολάτρεις και περιπατητές. Εκτός από την υπέροχη φύση όμως, στο Παρανέστι θα βρεις καλό φαγητό και χαμογελαστούς ανθρώπους και έναν πανέμορφο σιδηροδρομικό σταθμό.

Η περιοχή του σημερινού οικισμού ήταν περιζήτητος τόπος κατοικίας ήδη από την αρχαιότητα, όταν στην επικράτεια ζούσαν οι Πιερείες ή αλλιώς «Νέστιοι Θράκες», οι οποίοι φαίνεται να μετοίκησαν εκεί από την Πιερία όταν η τελευταία κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες (7ος αιώνας π.Χ.). Στο διάβα των αιώνων εντάχθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ύστερα στη Βυζαντινή, μέχρι το 1373, όταν έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Πολλοί από τους Ελληνόφωνους Χριστιανούς εγκατέλειψαν τότε τις πολίχνες τους και αντικαταστάθηκαν από Τούρκους εποίκους.

Το Παρανέστι φαίνεται να ιδρύθηκε κατά τον 19ο αιώνα με το όνομα Μπούκια, όταν υπήρξε πληθυσμιακή τόνωση του γηγενούς στοιχείου λόγω της μαζικής έλευσης Ηπειρωτών στην ευρύτερη περιοχή.

Οι ντόπιοι ανέπτυξαν σημαντική δράση στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα και το χωριό περιήλθε τελικά στο ελληνικό κράτος κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-1913. Λίγο αργότερα εγκαταστάθηκαν εκεί πολλοί πρόσφυγες από τον Πόντο, την ανατολική Θράκη και τη δυτική Καππαδοκία.

Για τους επισκέπτες της περιοχής, το Παρανέστι λειτουργεί πρωτίστως ως τελευταίο κέντρο προμηθειών πριν τις εξορμήσεις τους προς τη δασική ενδοχώρα που αναπτύσσεται γύρω από τον Νέστο. Φτάνοντας ωστόσο εκεί βρίσκουν κάτι πολύ περισσότερο, καθώς το χωριό διαθέτει τα δικά του αξιοθέατα, στα οποία αξίζει να ρίξετε μια ματιά.

Η παρανέστια γη, χαρακτηρίζεται από την ομορφιά των πλούσιων δασών της, την σπάνια βλάστηση που συναντάται σε αυτά και το πλήθος ειδών χλωρίδας και πανίδας! Σε μια εξόρμηση μπορεί κανείς να θαυμάσει τα ρέματα με παλιές τοξωτές γέφυρες και πανέμορφους καταρράκτες, τα διάσπαρτα χωριουδάκια που σήμερα αποτελούν ερείπια με τις εκκλησιές να μαρτυρούν την ανθρώπινη παρουσία σε προηγούμενες δεκαετίες. Μέσα σε ένα τέτοιο τοπίο, μπορεί κανείς να πεζοπορήσει σε σηματοδοτημένα μονοπάτια, μέσα στα δάση και την ομορφιά της φύσης.

Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Παρανεστίου, προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία πολύπλευρης γνωριμίας με το εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον της Ροδόπης και της κοιλάδας του Νέστου. Αποτελεί την κύρια πύλη εισόδου στον οικοσυστημικό πλούτο της περιοχής και τη μεγάλη βιολογική και γεωλογική της ποικιλότητα.

Τα δάση της Δράμας είναι πλούσια σε βλάστηση, γεγονός που επιτρέπει την ανάπτυξη τρούφας, πορτσίνι, κανθαρέλας, μορχέλας, τρομπέτας, αυτιών του Ιούδα, «κοτοπουλάκια» και συνολικά 15 διαφορετικών ειδών μανιταριών που θα βρεις στη περιοχή!

Παρέα με έμπειρους οδηγούς θα περιηγηθείς στα μονοπάτια και θα θαυμάσεις ή θα συλλέξεις μανιτάρια, τα οποία μπορείς να απολαύσεις με την παρέα σου σε έναν ιδιαίτερο χώρο στο Σιδηρόνερο! Η βόλτα σου θα διαρκέσει από 4 ως 5 ώρες και η εμπειρία σίγουρα θα σου μείνει αξέχαστη!

Καθώς ο Νέστος ποταμός κυλάει από το Παρανέστι προς την Σταυρούπολη και τους Τοξότες, διασχίζει ένα πραγματικά μαγικό καταπράσινο τοπίο που πλέον είναι γνωστό ως Τα Στενά του Νέστου. Είναι ένας βιότοπος με ποικιλία χλωρίδας και πανίδας που για να τον γνωρίσει κάποιος δεν έχει παρά να μπει σε αυτόν! Μια κατάβαση με rafting στα ορμητικά του Νέστου θα μαγέψει κάθε επισκέπτη, με την πλούσια βλάστηση και τους ήχους της φύσης.

Μετέωρα

Αιώνες τώρα, οι πανύψηλοι βράχοι που δεσπόζουν μεταξύ των βουνών Κόζιακα και Αντιχάσια, συνθέτουν ένα εντυπωσιακό γιγαντιαίο πέτρινο σύμπλεγμα, 800 και πλέον βράχων, που αποτελεί όχι μόνο τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς αλλά και ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της Ορθόδοξης εκκλησίας.

Εδώ η φύση, η πνευματικότητα και η παράδοση συνδιαλέγονται με ένα τρόπο μοναδικό, αποκαλύπτοντας το μεγαλείο τους στους επισκέπτες, που συρρέουν από κάθε γωνιά της γης για να θαυμάσουν ένα από τα σπουδαιότερα γεωλογικά μνημεία της ανθρωπότητας.

Τα Μετέωρα δεσπόζουν στο βορειοδυτικό άκρο του θεσσαλικού κάμπου. Είναι ένα σύμπλεγμα εντυπωσιακών γκριζόμαυρων βράχων, οι οποίοι μοιάζουν σαν να έχουν πέσει από τον ουρανό. Ορθώνονται επιβλητικά θαρρείς και αναμετρώνται με τις αγέρωχες κορυφές της Πίνδου σε μια αιώνια μάχη με έπαθλο τη μεγαλοπρέπεια και το δέος.

Πρόκειται για ένα σύνολο βράχων κροκαλοπαγούς πετρώματος οι οποίοι δημιουργήθηκαν πριν από περίπου 25 με 30 εκατομμύρια χρόνια όταν ακόμα ο θεσσαλικός κάμπος καλύπτονταν από θάλασσα.

Τα θαλάσσια ρεύματα συσσώρευσαν τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων και ιζημάτων δημιουργώντας μεγάλους σχηματισμούς στο βυθό. Μετά από ισχυρές σεισμικές δονήσεις, η Θεσσαλία ανυψώθηκε και προέκυψε το άνοιγμα της κοιλάδας των Τεμπών με αποτέλεσμα τα νερά να χυθούν στο Αιγαίο και να αποκαλυφθούν οι τεράστιοι ογκόλιθοι.

Μια σειρά συνεχόμενων γεωλογικών μεταβολών και ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως ισχυροί άνεμοι, παγετώνες και υψηλές θερμοκρασίες, προκάλεσαν αλλεπάλληλες διαβρώσεις στα πετρώματα των βράχων οι οποίοι, στο πέρασμα εκατομμυρίων ετών, πήραν τη σημερινή τους μορφή.

Στις κοιλότητες, στις σχισμές και στις κορυφές τους βρήκαν, κατά καιρούς, προστασία οι άνθρωποι της περιοχής από διάφορους επιδρομείς και κατακτητές. Το 12ο αιώνα μια μικρή ασκητική κοινότητα συσσωρεύτηκε στην περιοχή αναζητώντας ηρεμία και απομόνωση για προσευχή και λατρεία και καταφύγιο στους δυσπρόσιτους μετεωρικούς πύργους.

Το όνομα Μετέωρα, που σημαίνει «κρεμαστοί βράχοι», οφείλεται στον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη. Πρόκειται για τον ιδρυτή της μονής του Μεγάλου Μετεώρου, ο οποίος ονόμασε Μετέωρο τον φαρδύ βράχο όπου ανέβηκε για πρώτη φορά το 1344. Το 1372 έχτισε εκεί το πρώτο μοναστήρι. Με το πέρασμα των χρόνων, η μοναστική κοινότητα της περιοχής άρχισε να αναπτύσσεται και στην περίοδο της μεγάλης ακμής της ο αριθμός των μοναστηριών έφτασε τα 24. Το μεγάλο ύψος και η καθετότητα των βράχων, πάνω στους οποίους ήταν χτισμένα, έδινε στα μοναστήρια χαρακτήρα φρουρίων. Ήταν προσβάσιμα μόνο με τη χρήση μακριάς ανεμόσκαλας και χειροκίνητων βαρούλκων. Σήμερα λειτουργούν έξι μονές.

Όλα τα μοναστήρια διαθέτουν οργανωμένα μουσεία με μεγάλες συλλογές από μοναδικές βυζαντινές εικόνες, θρησκευτικά κειμήλια και αρχαιολογικά ευρήματα. Επίσης, διαθέτουν βιβλιοθήκες με σπάνια βιβλία, συγγράμματα και πάπυρους. Επιπλέον, χάρη στη στρατηγική τους θέση, προσφέρουν απρόσκοπτη θέα προς τον Θεσσαλικό Κάμπο και την Οροσειρά της Πίνδου.

Εκτός από τις έξι ιερές μονές, στα Μετέωρα υπάρχουν ακόμη διάφορα μοναστήρια, σκήτες, ασκητήρια και παρεκκλήσια. Κάποια έχουν αναστηλωθεί και είναι λειτουργικά όπως, η Μονή της Υπαπαντής η οποία αποτελεί μετόχι της Μονής του Μεγάλου Μετεώρου. Επίσης, στην όμορφη τοποθεσία Κοφίνια, ανάμεσα στους θεόρατους ογκόλιθους Πιξάρι και Μπάντοβας, βρίσκεται ένας μικρός οικισμός από ησυχαστήρια και ναΐσκους. Πρόκειται για την πλέον ήσυχη γωνιά των Μετεώρων, με έντονο τα άρωμα της ασκητικής ζωής επτά αιώνων.

Τα Μετέωρα συνιστούν ένα ιδιαίτερο γεωλογικό φαινόμενο. Σε συνδυασμό με την ιερότητα των μονών και των ασκητηρίων και την αφθονία της φύσης που τα περιβάλει, συνθέτουν ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς, κατάνυξης και πνευματικής ευδαιμονίας. Αυτή η μοναδικότητα έχει επίσης αναγνωριστεί από την UNESCO και άλλους διεθνείς οργανισμούς ανακηρύσσοντας τα Μετέωρα παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς.

Οι βράχοι των Μετεώρων και η Θεόπετρα προσφέρονται για διάφορες δραστηριότητες όπως αναρρίχηση, ραπέλ, αλεξίπτωτο πλαγιάς και highline. Ανάμεσά τους αντιστέκονται, στη φθορά του χρόνου, τα παραδοσιακά μονοπάτια που χρησιμοποιούσαν κάποτε οι μοναχοί για τη μεταφορά εμπορευμάτων από και προς τις μονές. Αποτελούν ιδανική επιλογή για πεζοπορία και επαφή με τη φύση. Επίσης, ο γειτονικός ορεινός όγκος του Ασπροποτάμου ενδείκνυται για ορειβασία, ποδηλασία, motocross και κανό καγιάκ. Στην περιοχή λειτουργούν γραφεία οργάνωσης υπαίθριων δραστηριοτήτων.

Τα Μετέωρα, πέρα από θρησκευτικό τοπόσημο, αποτελούν ένα ασύγκριτο σημείο απαράμιλλης ομορφιάς στην Ελλάδα καθώς και ένα παγκόσμιο γεωλογικό φαινόμενο. Το επιβλητικό θέαμα που συναντάει κανείς με το που φτάσει στα Μετέωρα, δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο παγκοσμίως, λόγω του συμπλέγματος των τεράστιων σκοτεινόχρωμων βράχων από ψαμμίτη, οι οποίοι υψώνονται εδώ και αιώνες. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, που για πολλούς τα Μετέωρα, χαρακτηρίζονται ως το θαύμα της φύσης και της ζωής.

Για εμάς, λοιπόν, που η φυσική ομορφιά και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των τοπίων, μας μαγνητίζουν, αναμφισβήτητα τα Μετέωρα αποτελούν μία επιλογή που πρέπει να θέσουμε σε προτεραιότητα αυτό το φθινόπωρο.

Νυμφαίο, Φλώρινα

Ψηλά στο βουνό, σε ύψος 1.350 μέτρων στο Βίτσι, θα συναντήσει κανείς ένα χωριό, που η UNESCO έχει ανακηρύξει ως ένα από τα 10 ομορφότερα της Ευρώπης και όχι άδικα, αφού το μέρος αυτό αποτελεί πραγματικά μία ορεινή αποκάλυψη.

 

 

Το Νυμφαίο, που έχει χαρακτηρισθεί ολόκληρο παραδοσιακό διατηρητέος οικισμός είναι ένα τοπίο «πνιγμένο» σε ένα δάσος οξιάς, που εναλλάσσεται με λιθόστρωτα μονοπάτια, τα οποία με τη σειρά τους οδηγούν στα γραφικά πετρόχτιστα σπίτια του χωριού, που στέκουν εκεί, φέρνοντας στο νου μία άλλην εποχή, εκείνη της μεγάλης ακμής του τόπου.

Όσοι αγαπούν την φύση, αλλά και όσοι θέλουν να δραπετεύσουν σε έναν προορισμό πλούσιο σε αναφορές παράδοσης και ιστορίας πρέπει να έρθουν εδώ, στην Νιβεάστα, όπως ήταν αρχικά το όνομα του Νυμφαίου, που στα βλάχικα σημαίνει νύμφη.

Ο επισκέπτης του ορεινού αυτού χωριού θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει διαμονή με αύρα παράδοσης, καθώς μπορεί να μείνει σε κάποιο από τα πολυάριθμα αρχοντικά που έχουν ανακαινιστεί και μετατραπεί σε παραδοσιακούς ξενώνες. Τα μονοπάτια που «ανακατεύονται» με το δάσος της οξιάς θα χαρίσουν στον ταξιδιώτη ονειρικούς περιπάτους, ενώ καθένας μπορεί να απολαύσει εδώ βόλτες με mountain bike, αλλά και ιππασία.

Εκτός από τις αθλητικές δραστηριότητες, ο επισκέπτης θα συναντήσει εδώ μία σειρά από αξιόλογα μνημεία. Ενδεικτικότερο όλων είναι το Μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας, Λαογραφίας και Ιστορίας, που στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό, που έχει ανακαινιστεί τα τελευταία χρόνια. Εκεί, θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τοιχογραφίες, περίτεχνα ξύλινα μακεδονικά ταβάνια και αυθεντικά έπιπλα, ενώ θα βρείτε και αξιόλογες συλλογές εργαλείων χειροτεχνικής χρυσοχοΐας, κοσμήματα, εκκλησιαστικά σκεύη, γαμήλια στέμματα, οικιακά σκεύη και μήτρες χαρακτών.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι επίσης το σπάνιο αρχειακό υλικό που φιλοξενείται στο Μουσείο από τον Μακεδονικό Αγώνα, καθώς και 60 πορτρέτα των επιφανέστερων Αρμάνων (Βλάχοι) εθνικών ευεργετών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το το χωριό έχει παράδοση στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας, που χρονολογείται από το μακρινό 1650.

Σημείο αναφοράς της περιοχής δεν θα μπορούσε φυσικά να μην είναι το Καταφύγιο της Αρκούδας, που αποτελεί τμήμα του Περιβαλλοντικού Κέντρου του Αρκτούρου στον Αετό Φλώρινας. Σε υψόμετρο 1.350 μ. θα συναντήσει κανείς μία περιφραγμένη έκταση 50 στρεμμάτων σε φυσικό δάσος οξιάς, που αποτελεί τα τελευταία χρόνια το σπίτι ενός πλήθους από αρκούδες που ελευθερώθηκαν από αιχμαλωσία. Όλη η γύρω περιοχή, άλλωστε, αποτελεί βιότοπο για την αρκούδα.

Αντίστοιχο είναι και το Καταφύγιο του Λύκου, που στεγάζεται σε έναν ειδικά περιφραγμένο χώρο, που περικλείεται από φυσικό δάσος βελανιδιάς και έχει συνολική έκταση 70 στρέμματα.

Λίγο πιο κάτω, θα βρείτε δύο πανέμορφες μικρές λίμνες, που φιλοξενούν μάλιστα εξαιρετικά ενδιαφέρον οικοσύστημα. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Ζάζαρη αποτελεί την μοναδική λίμνη της Ευρώπης όπου ζουν μύδια, ενώ και η Χειμαδίτιδα έχει ξεχωριστή ομορφιά. Η περιβαλλοντική αξία των δύο υδρόβιων τοποθεσιών οδήγησε στο να αποτελούν προστατευόμενες περιοχές της Natura από το 2000.

Στα παραδοσιακά μαγαζάκια της περιοχής θα βρείτε ενδιαφέρουσες τοπικές γεύσεις, αλλά και προϊόντα που μπορείτε να αγοράσετε ως αναμνηστικά για την ταξιδιωτική συλλογή σας.

Μακρινίτσα, Πήλιο

Από τους παλαιότερους και πιο διάσημους ταξιδιωτικούς προορισμούς της χώρας, που προσφέρει μία ολοκληρωμένη τουριστική εμπειρία είναι αυτός της Μακρινίτσας, ενός ιστορικού χωριού του Βόλου.

Ο παραδοσιακός αρχιτεκτονικός της χαρακτήρας, που κατάφερε να διατηρηθεί αναλλοίωτος από τον χρόνο, με τα χαρακτηριστικά δείγματα αυθεντικής πηλειορίτικης αρχιτεκτονικής, τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά, τα λιθόχτιστα σπίτια και τα γραφικά καλντερίμια με τις περίτεχνες βρύσες και τα πέτρινα γεφύρια είναι τα στοιχεία που ανέδειξαν την Μακρινίτσα να χαρακτηριστεί παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός.

Φυσικά, εκτός από τα όμορφα ανθρώπινα δημιουργήματα του χωριού, η φύση έχει κάνει και εδώ τα μαγικά της, «ντύνοντας» με πανήψυλα πλατάνια και λουλούδια κάθε γωνιά του οικισμού.

Η γνωριμία σας με το χωριό της Μακρινίτσας θα ξεκινήσει από την πλακόστρωτη πλατεία Μπράνη, που βρίσκεται στην είσοδο του οικισμού και είναι το πρώτο πράγμα που αντικρύζει ο ταξιδιώτης φτάνοντας εκεί. Η όμορφη ρεματιά που βρίσκεται ακριβώς πάνω από την πλατεία, η περίτεχνη κρήνη του Αθάνατου Νερού, αλλά και το πετρόκτιστο εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου ολοκληρώνουν το τοπίο παραδοσιακής ομορφιάς.

Πρόκειται, άλλωστε, για το κεντρικότερο σημείο του οικισμού, που αποτελεί σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών, αφού σφύζει από ταβέρνες και καφέ που περιμένουν να φιλοξενήσουν τις παρέες, αλλά και μικρά καταστήματα, με πολύ ενδιαφέροντα είδη λαϊκής τέχνης.

Όποιος έρθει μέχρι εδώ, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί το καφενείο «Ο Θεόφιλος», ένα ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς στο εσωτερικό του κρύβει μια μεγάλη τοιχογραφία του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Η τοιχογραφία είναι αφιερωμένη στον αγαπημένο ήρωα του Θεόφιλου, τον Κατσαντώνη, έναν από τους πρώτους επαναστατημένους Έλληνες της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Σε αυτήν, απεικονίζονται ο ήρωας και οι σύντροφοί του στο λημέρι τους, έτοιμοι για πόλεμο, αλλά και για υπαίθριο γλέντι.

Λίγο παρακάτω, θα βρείτε το Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο τριώροφο διατηρητέο αρχοντικό Τοπάλη και αποτελεί ενδεικτικό δείγμα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Στο Μουσείο θα έχει κανείς την ευκαιρία να θαυμάσει αντικείμενα από την καθημερινή ζωή του χωριού, αλλά και από την ιστορία του, όπως παραδοσιακές φορεσιές, εργαλεία, παλιά όπλα, λάβαρα, κειμήλια και πολλά ακόμη.

Σήμερα, ένα καφέ- ουζερί στέκει στη θέση του λιθόκτιστου δημοτικού κτηρίου με τη χαρακτηριστική ξύλινη στέγη.

Αρκεί λίγη βόλτα και σύντομα θα βρεθείτε μπροστά από μία θαυμάσια θέα: το χωριό προσφέρει ανεμπόδιστη θέα προς τον Παγασητικό κόλπο, αλλά και την πόλη του Βόλου, γεγονός που δικαιολογεί απόλυτα τον χαρακτηρισμό «μπαλκόνι του Πηλίου» που του έχει αποδοθεί.

Οι τουριστικές υποδομές της Μακρινίτσας καλύπτουν κάθε επιθυμία και δεν πρόκειται να σας απογοητεύσουν. Οι παραδοσιακοί ξενώνες που φιλοξενούνται σε πηλιορείτικα αρχοντικά αποτελούν τον ιδανικό τόπο διαμονής, ενώ στα γραφικά ταβερνάκια της περιοχής θα βρείτε να δοκιμάσετε τις τοπικές γεύσεις. Η πηλιορείτικη κουζίνα, άλλωστε, είναι διάσημη σε όλη την Ελλάδα.

Το διασημότερο πιάτο είναι αναμφισβήτητα το σπετσοφάι, που παρασκευάζεται από ντόπια λουκάνικα. Δοκιμάστε επίσης πίτες με μανιτάρια, χόρτα βουνού και ντόπιο κρέας. Στα τσιπουράδικα και τα ουζερί σερβίρονται συνήθως θαλασσινοί μεζέδες και ψάρια, ενώ πολύ δημοφιλείς είναι οι καραβιδομακαρονάδες. Για επιδόρπιο, επιβάλλεται να παραγγείλετε κάποιο από τα διάσημα πηλιορείτικα γλυκά κουταλιού, ενώ προϊόντα που παράγονται στην περιοχή, όπως αρωματικά βότανα, μέλι, μαρμελάδες και τσίπουρο είναι μόνο μερικά από αυτά που αξίζει να πάρετε μαζί σας φεύγοντας.

Καλαρρύτες, Ιωάννινα

Χτισμένοι σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, στο χείλος μίας απότομης χαράδρας, που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, οι Καλαρρύτες αποτελούν ένα τοπίο που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι.

Γεωγραφικά, οι Καλαρρύτες ανήκουν στην περιοχή των Τζουμέρκων. Ολόκληρος ο οικισμός του χωριού έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέος, εξέλιξη που οφείλει στο πλήθος παραδοσιακών κατοικιών που υπάρχουν εκεί και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής.

Ξεχωριστής αξίας είναι ένα αξιοθέατο – μνημείο που έχει χτιστεί στην κεντρική πλατεία του χωριού. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μία μαρμάρινη στήλη με ονόματα όλων των επώνυμων κατοίκων του χωριού, που διέπρεψαν στα γράμματα και το εμπόριο, κυρίως τον 18ο και 19ο αιώνα. Τα ονόματα που υπάρχουν χαραγμένα στην στήλη ανήκουν σε ανθρώπους που αποτέλεσαν μέλη της Φιλικής Εταιρείας και πρωτεργάτες στην Επανάσταση των Καλαρρύτων τον Ιούλιο του 1821.

Επιλέξτε να διαμείνετε εκεί, καθώς το ήσυχο τοπίο του χωριού πραγματικά θα σας γαληνέψει, ενώ το περιβάλλον θα σας φέρει σε στενή επαφή με την φύση και την ιστορία. Άλλωστε, οι ξενώνες σε αρχοντικά, τα προσεγμένα ξενοδοχεία, αλλά και τα ξύλινα σαλέ υπόσχονται να σας χαρίσουν μία μαγική εμπειρία διαμονής, όπου θα χαλαρώσετε και θα απολαύσετε την γαλήνη του τόπου.

Αξίζει να γνωρίζετε ότι οι Καλαρρύτες έχουν ένα δίδυμο αδερφό, καθώς θεωρούνται δίδυμο ζεύγος χωριών με το Σιράκο. Τα δυο τους μαζί αποτελούν ίσως τα πιο αρχοντικά και γραφικά σημεία ολόκληρης της περιοχής.

Έχοντας ως βάση τους Καλαρρύτες, προγραμματίστε μία σύντομη απόδραση στα κοντινά και πιο διάσημα Τζουμέρκα.

Όλη η γύρω περιοχή χαρακτηρίζεται από τοπία αυθεντικής φυσικής ομορφιάς, διανθισμένα με σημαντικά μνημεία. Επιβλητικά φαράγγια, τεχνητές λίμνες, άγριες κορυφές, σπήλαια και μοναστήρια κρυμμένα στους βράχους είναι μόνο μερικά από όσα θα αντικρύσετε στον ξεχωριστής ομορφιάς αυτόν τόπο και θα αποτυπωθούν για πάντοτε στην ταξιδιωτική σας μνήμη.

Παράλληλα, η περιοχή προσφέρεται για για εναλλακτικές δραστηριότητες, με το rafting σε Καλαρρύτικο και Άραχθο να αποτελεί το δυνατότερο χαρτί στις προτάσεις.

Γενικότερα, η περιοχή προτείνετε σε εκείνους που αγαπούν τη φύση, αλλά και εκείνους που αναζητούν προορισμούς με αυθεντικό χρώμα, μακριά από την αλλοίωση του υπερτουρισμού. Ένα είναι σίγουρο πάντως: Εδώ θα βρείτε την ηρεμία που αναζητάτε.