Το μικρό, ακατοίκητο νησί, που βρισκόταν στη σκιά της Δήλου, με το ιδιαίτερο παρελθόν, παραμένει άγνωστo για τους περισσότερους, ωστόσο κρύβει μεγάλους θησαυρούς.

Η Ρήνεια της Μυκόνου είναι η «μεγάλη αδερφή» της Δήλου, του ιερού νησιού των αρχαίων Ελλήνων. Τα δυο νησιά μαζί συνήθως αποκαλούνται από τους ντόπιους «Δήλες», με την Ρήνεια να είναι η «Μεγάλη Δήλα», λόγω του μεγάλου, σχεδόν διπλάσιου, μεγέθους της σε σχέση με την «Μικρή Δήλα». Η Ρήνεια και η Δήλος χωρίζονται από το στενό της Δήλου, μια απόσταση μικρότερη του ενός μιλίου, όπου βρίσκονται και δύο βραχονησίδες, ο Μικρός Ρεματιάρης στα βόρεια και ο Μεγάλος Ρεματιάρης νοτιότερα.

Είναι νησάκι ακατοίκητο, αν και υπάρχουν εκεί λιγοστές κατοικίες και έχει έκταση σχεδόν 14 στρέμματα και μήκος ακτών 43 χιλιόμετρα. Αποτελείται ουσιαστικά από δύο μέρη που ενώνονται με έναν στενό ισθμό, σχεδόν στην μέση. Στην Ρήνεια, αντίθετα με την Δήλο, υπάρχουν πανέμορφες εξωτικές παραλίες, με σμαραγδένια νερά και λευκή άμμο, που όλες τους είναι προσβάσιμες μόνο διά θαλάσσης.

Ο καλύτερος και ωραιότερος τρόπος για να επισκεφθεί κάποιος τις παραλίες της Ρήνειας είναι ένας! Με σκάφος. Για όσους δεν διαθέτουν σκάφος μπορούν να την επισκεφθούν με κρουαζιερόπλοιο συνδυάζοντας τις περισσότερες φορές και μια επίσκεψη στην γειτονική Δήλο. Η Δήλος είναι ένας μοναδικός στον κόσμο ανοιχτός αρχαιολογικός χώρος, ένας μαγευτικός τόπος με φως διαφορετικό, απόκοσμο, μυστηριακό και μια ενέργεια που σε τυλίγει με έναν τρόπο που δεν περιγράφεται με λόγια.

Παρά το γεγονός ότι η Ρήνεια είναι πολύ μεγαλύτερη, ιστορικά ήταν πάντα στη σκιά της μικρότερης αλλά «διάσημης» γειτονικής Δήλου. Οι εύφορες κοιλάδες της καλύπτονταν από αγροκτήματα, ενώ στις πλαγιές των λόφων, ανάμεσα στα καταπράσινα αμπέλια και τις χρυσές θάλασσες των δημητριακών, έβοσκαν κοπάδια αιγοπρόβατα και βοοειδή.

Αυτή η εικόνα παραμένει ακόμη η ίδια, έτσι που κανείς έχει την αίσθηση πως στη Ρήνεια ο χρόνος έχει σταματήσει. Χωρικοί – που δεν είναι μόνιμοι κάτοικοι – καλλιεργούν τις «παρτίδες» που ενοικιάζουν από το Δήμο Μυκόνου, με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που καλλιεργούσαν οι αρχαίοι πρόγονοί τους και αλωνίζουν ακόμη με άλογα.

Περίπου 60 εγκαταλελειμμένα σπίτια αποτελούν τη μόνη απόδειξη, πως κάποτε έζησαν εκεί άνθρωποι. Οι αγρότες επιτρέπεται να εργάζονται στο νησί και μπορεί να δει κανείς τις κατσίκες τους να τρέχουν τριγύρω, αλλά πέρα από αυτό δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός ανθρώπων που κατευθύνονται εκεί σε καθημερινή βάση.

Η Ρήνεια έχει πολλούς όρμους και κολπίσκους και διαθέτει πολλές ερημικές, αμμουδερές παραλίες, μοναδική εμπειρία για όσους την επισκεφθούν με σκάφος. Υπάρχουν πέντε ξωκκλήσια και διάσπαρτες αγροικίες στο νησί. Οι περισσότερες βρίσκονται κοντά στο ξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας, μπροστά σε μια καταπληκτική παραλία με άμμο.

Το κλισέ της άφιξης στο λιμανάκι της Ρήνειας, είναι τα νερά – απίστευτα καθάρια και σε σμαραγδί χρώμα. Μια φυσική πισίνα με υπέροχα δροσερό και αλμυρό νερό, αμόλυντη από όποια τουριστική εκμετάλλευση, όπως και ολόκληρο το νησί.

Η Ρήνεια είναι ένας πραγματικός παράδεισος στη γη. Αυτό το μοναδικό νησί διαθέτει παρθένες, πεντακάθαρες παραλίες με κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά που μαγνητίζουν όποιον είναι τυχερός να τις δει.  Με σκάφος θα επισκεφθείτε τα Αμπέλια, τη Λυγιά, την Αγία Τριάδα στα δυτικά, τον Σκίνο στα νότια, τον Ναταλιώτη, τις Καραντίνες, τα Στενά και τον Κάσαρη, στα ανατολικά.

Παραλίες και νερά που θυμίζουν Μαλδίβες

Η Βρετανική The Sun και εκθειάζει σε πρόσφατο αφιέρωμά της το μικρό αυτό νησάκι. Χαρακτηριστικά γράφει ότι «πρόκειται για ένα κρυμμένο ελληνικό παραδεισένιο νησί που μόνο οι ντόπιοι γνωρίζουν, με παρθένες παραλίες και νερά που θυμίζουν Μαλδίβες«.

Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, «η Μύκονος μπορεί να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή ελληνικά νησιά για τους Βρετανούς τουρίστες – και όχι μόνο -, ωστόσο σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται ένα άλλο μέρος που φέρνει στο νου τις Μαλδίβες, λόγω των καταγάλανων νερών του».

Στη συνέχεια το βρετανικό δημοσίευμα, σημειώνει ότι «μια χαλαρωτική, ήσυχη μέρα δίπλα στη θάλασσα είναι ένας από τους κύριους λόγους για να επισκεφθείτε αυτό το μικρό νησί», θεωρώντας ότι όποιος αποφασίσει να πάει εκεί «θα βρει όμορφες απομονωμένες παραλίες».

Προστατευμένος αρχαιολογικός χώρος

Ολόκληρη η Ρήνεια αποτελεί προστατευμένο αρχαιολογικό χώρο, κάτι που σημαίνει πως δεν μπορεί να γίνει καμία οικοδόμηση. Τα εγκαταλελειμμένα σπίτια και τα ερείπια είναι το μόνο που έχει απομείνει.

Και προσθέτουν: «Αφού απολαύσετε τον ζεστό μεσογειακό ουρανό, μπορείτε να δείτε τα ερείπια των αρχαίων χριστιανικών εκκλησιών και των ελληνικών ναών, καθώς και τις ταφόπλακες πολεμιστών από χιλιάδες χρόνια πριν. Δεν θα βρείτε τηλέφωνα, ηλεκτρικό ρεύμα ή τρεχούμενο νερό στο νησί, ενώ η βόσκηση και η γεωργία είναι αυστηρά περιορισμένες».

Ιστορία

Κατά την αρχαιότητα, η Ρήνεια ποτέ δεν απέκτησε την φήμη και την ιερότητα της Δήλου, αν και λειτούργησε εκεί ιερό αφιερωμένο στον Ηρακλή. Ήταν, όμως, πάντοτε ισχυρό κέντρο και έχουν ανακαλυφθεί ίχνη κατοίκησης από την 5η χιλιετία π.Χ. Περί το 530 π.Χ., βάσει ιστορικών πηγών, κυριεύτηκε από τον τύραννο της Σάμου Πολυκράτη, ο οποίος την αφιέρωσε στον Απόλλωνα.

Ο επόμενος μεγάλος σταθμός στην ιστορία της Ρήνειας ήρθε επί Πελοποννησιακού Πολέμου, όταν οι Αθηναίοι επέβαλαν την κάθαρση στη Δήλο. Ορίστηκε, έτσι, κανείς να μην γεννιέται και να μην πεθαίνει στο ιερό νησί αυτό, με αποτέλεσμα οι επίτοκες και οι βαριά ασθενείς να μεταφέρονται στην Ρήνεια, που μετατράπηκε για ένα διάστημα σε απέραντη νεκρόπολη. Τότε λειτούργησε και το θεραπευτήριο της Ρήνειας, όπου κατέληγαν οι βαριά άρρωστοι που δεν επιτρεπόταν πλέον να παραμένουν στο νησί του Απόλλωνα.

Τα επόμενα χρόνια, το νησί ακολούθησε την τύχη της διάσημης «γειτόνισσας» και τελικά παρήκμασε μαζί της μετά την ρωμαϊκή κυριαρχία. Έκτοτε, δεν γνώρισε ποτέ ξανά την ακμή του παρελθόντος και χρησιμοποιήθηκε μόνο ως τόπος βοσκής κοπαδιών που οι ιδιοκτήτες τους ζουν στη Μύκονο. Στο νησάκι υπάρχουν σήμερα και πέντε ξωκλήσια, ένα από αυτά αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο και ένα άλλο στον Άγιο Γεώργιο.

Πώς θα πάμε στο νησί

Είναι ο ιδανικός προορισμός για όσους διαθέτουν δικό τους σκάφος, λόγω της υπέροχης ακτογραμμής της. Για να επισκεφτεί κανείς σήμερα την Ρήνεια, το νησί με την πλούσια ιστορία και τις πανέμορφες παραλίες, αρκεί πάντως να πάρει ένα από τα πλοιάρια που φεύγουν από την Μύκονο.

Συνήθως, η θαλάσσια εκδρομή συνδυάζεται με την επίσκεψη στην Δήλο ή και την νότια ακτή της Μυκόνου και διαρκεί αρκετές ώρες. Ένα «τυπικό» υπόδειγμα τέτοιου ταξιδιού σημαίνει πως ξεκινά από την Μύκονο περίπου στις 9-10 το πρωί με πρώτο σταθμό την Δήλο.

Εκεί παραμένει επί δύο ώρες, για όσους θέλουν να επισκεφθούν τον αρχαιολογικό χώρο και στην συνέχεια αναχωρεί για την Ρήνεια, για κολύμπι σε μια από τις εξωτικές της παραλίες. Συνήθως, λόγω της θέσης και της ομορφιάς τους προτιμούνται η Γλυφάδα , η Στένα, η Λία και η Αμπέλια.